DDL (Direct Drive Large) to seria najwiekszych gabarytowo gramofonow z napedem bezposrednim, ktore wypuscila na rynek firma Micro. Konstrukcja w tym przypadku byla zawsze podobna ,duza drewniana plinta wykonana w technologii „sandwiczowej” (warstwy plyty MDF przekladane arkuszami blachy olowianej) oklejona naturalnym fornirem. Naped to byl zawsze silnik wyprodukowany przez firme JVC Victor PLL (phase Locked Loop) OEQ wystepujacy w roznych konfiguracjach. Sterowanie napedem oraz transformator wyprowadzone jest we wszystkich modelach tej serii na zewnatrz i znajduje sie w metalowej skrzynce polaczonej z silnikiem przewodem zakonczonym zlaczem wielostykowym.
Model DDL-150 pojawil sie na rynku japonskim w roku 1977 i byl produkowany przez kolejne trzy lata. Wymiary :
Plinta 570 x 440 x 160 mm waga ok. 26 kg
Uklad sterujacy 410 x 120 x 85 mm waga 5,85 Kg
Cena zakupu wynosila 215.000 JPY
Naped byl produkowany w dwoch wariantach DDL-150 oraz DDL-150 Z. Obie wersje roznily sie tylko nieznacznie doborem talerza oraz bazy (mount). Tak DDL-150 jak i DDL-150 Z dzieki swoim duzym wymiarom oraz zastosowaniu bazy ASB byly przystosowane do montazu ramion 12 calowych. W obu przypadkach istniala rowniez mozliwosc zamontowania dodatkowego drugiego ramienia 9 lub nawet 12 calowego w oparciu o cala game baz zewnetrznych na lewym boku plinty .
Bazy zewnetrzne dostepne do tych modeli :
-A 3S (Greace G-860 ; Sony PUA 1600 )
-A 3L ( Stax UA-70 ; Ortofon RMG-309 ; Sony PUA 114 L Mk.II )
-A 4S (Micro MA-505L ; SEAC WL-308 L )
-A 5S (Victor UA-7082 )
-A 6 L ( SME 3012)
DDL 150 posiada ogromny talerz o srednicy 400 mm i wadze 5200 Gr wykonany jako odlew cisnieniowy ze stopu cynku. Wersja DDL-150 Z wyposazona jest w talerz o srednicy 320 mm o wadze 3850 Gr. i jest to odlew aluminiowy (spotkalem sie rowniez z wersjami tego grafofonu ktore posiadaly mniejszy 350 mm talerz, ktory byl rowniez odlany ze stopu cynku przy zachowaniu tej samej procedury )
Wyposazenie dopelnia zestaw nozek w aluminiowej obudowie MSB-100 wyposazonych w absorbery gumowe wypelnione powietrzem ( model z mojej kolekcji wyposazylem w absorbery gumowe wlasnej konstrukcji ).
Ciekawostka byl fakt i, iz w obu modelach zastosowano potezna pokrywe akrylowa o grubosci 8 mm i wadze ok.4,5 Kg ( wymagalo to zastosowania bardzo silnych zawiasow , ktore moim skromnym zdaniem nie naleza do najpiekniejszych ) .W modelu z mojej kolekcji zastosowalem pokrywe o grubosci 4 mm zamocowanej w standartowych zawiasach serii DD/BL.
Gramofon napedza bardzo ciekawy silnik JVC Victor PLL -OEQ w wersji SM. Uklad sterujacy tego silnika jest wyposazony w oscylator ktory umozliwia permanentne a co za tym idzie bardzo precyzyjne okreslenie nie tylko predkosci obrotowej ale rowniez momentu obrotowego i pozycji katowej walu dzieki czemu uzyskujemy wartosc znieksztalcen na poziomie ponizej 0,012 WRMS.
Podsumowujac nalezy powiedziec ,ze DDL-150 to najwyzsza polka wsrod gramofonow z napedem bezposrednim, bardzo duzych rozmiarow talerz o wadze ponad 5 Kg oraz wysokiej jakosci silnik gwarantuja wspaniale osiagi tego napedu. Niektore zrodla nadmieniaja ,iz wyzsza cena modelu DD-100 moze sugerowac prymat tego ostatniego nad DDL-150. Moim zdaniem nic bardziej mylnego, jest prawda ,ze DD-100 kosztowal o 40.000 JPY wiecej ale w tym przypadku placono za kompletny gramofon lacznie z ramieniem) , natomiast w przypadku DDL-150 210.000 JPY to byla cena jaka trzeba bylo zaplacic za sam naped.
